Παρασκευή, Ιουλίου 06, 2007

The best and the rest Χ+Π Κατσιμίχα

Ένα όμορφο τραγούδι απ’ τα παλιά γουστάρω σήμερα. Ένα τραγούδι που θα με πάρει απ το χέρι και νότα τη νότα, στίχο το στίχο και διαμέσου της ερήμου θα βγούμε σ ένα ξέφωτο όπου θα μας περιμένουν τα πιο όμορφα

Έχω στα χέρια μου το τριπλό CD των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα «The best and the Rest». Περίεργο για τους Κατσιμίχα να εκδώσουν μια συλλογή με τα Best of, σκέφτηκα. Αυτά είναι δισκογραφικά ευρήματα για να πουλάνε ξανά και ξανά. Έτσι, ολίγον αρνητικά τοποθετημένη βάζω το 1ο τραγούδι από τα "ζεστά ποτά"

Παίξε βραχνή μου φυσαρμόνικα
γι αυτούς που ’ρθαν απόψε εδώ πέρα
ποιος ξέρει τι θα φέρει το πρωί
φίλοι και φίλες καλησπέρα

Παίξε βραχνή μου φυσαρμόνικα
ποιος ξέρει τώρα πια αν με θυμάται
παίξε για την αγάπη μου
που μ άλλονε κοιμάται...


Κάτι άλλαξε όμως στον ήχο, στην ενορχήστρωση στο τραγούδισμα. Σκέφτομαι πως θα έβαλαν μια άλλη εκτέλεση του τραγουδιού αυτού και το αφήνω να κυλήσει. Δεν με χαλάει. Συνεχίζω με κείνη την τόσο χαρακτηριστική εισαγωγή του «Προσωπικές οπτασίες. Ωραία, καιρό είχα να τα ακούσω αυτά., τα πρώτα τους τραγούδια που έκαναν την δεκαετία του 80 να φαντάζει ελπιδοφόρα.
πάλι όμως κάτι, κάτι άλλαξε στο τραγούδι.


Ψάχνω στο κουτί του δίσκου και βρίσκω ένα χαρτί διπλωμένο στα δύο και διαβάζω τις εξηγήσεις… απολογίες γι αυτό τον τριπλό δίσκο:

- Τα τελευταία χρόνια, λαμβάναμε συνεχώς e mail, γράμματα και τηλεφωνήματα όπου, μεταξύ άλλων, τα μόνιμο ερώτημα ήταν «Γιατί δεν κυκλοφορείτε ένα άλμπουμ με τα best; Τα θέλουμε συγκεντρωμένα όλα μαζί»
Εν τω μεταξύ ο δίσκος προχωρά ακάθεκτα στο επόμενο τραγούδι, την «Μπαλάντα του Φάνη». Κι εδώ, κι εδώ κάτι αλλάξανε, είναι όλα ξανά ηχογραφημένα!




Η Μπαλάντα του Φάνη

Δυο χρόνια είχα να σε δω
Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή
Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο
Και τα καλά σου φόραγες σαν να 'τανε γιορτή

Δεν ήσουνα φαντάρος για να σου πω καλός πολίτης
Μα ούτε και που γιόρταζες για να σου πω χρονιά πολλά
Τρελάδικο και φυλακή δυο χρόνια κι έξι μήνες
Ήπια το ούζο κι είπα γεια χαρά

Το ξέρω ζήτησες δουλειά σε χίλια δυο αφεντικά
Κι όλοι ζητούσανε να δουν συστάσεις, προϋπηρεσία
Μα μόλις είδανε κι αυτοί πως είχες κίτρινο χαρτί
Σε διώξανε σαν το σκυλί κι ούτε σ' αφήσανε να πεις
Μια δικαιολογία

Και είπες στην αρχή καλά κι αλλού εζήτησες δουλειά
Κι αλλού ξανά κι αλλού τα ίδια και τα ίδια
Μα ήσουν άτυχος πολύ γιατί έπεσες και σ' εποχή
Που όλοι σφίγγαν το λουρί κι εσύ είχες κίτρινο χαρτί
Κι αυτό το χρώμα ξέρεις φέρνει αλλεργία

Κι ερχότανε κι ο πυρετός κάθε που νύχτωνε
Σε τυρρανούσε καλοκαίρι και χειμώνα
Κι είναι μαρτύριο τρομερό το βίτσιο αυτό το βρομερό
Που σου 'μαθε στη φυλακή
εκείνος ο ψηλός απ' τη Δραπετσώνα
σου λείπει η σκόνη η λευκή, το ξέρεις πως δεν φταις εσύ
φωτιές σου καίνε το κορμί,
κουτάλι και βελόνα

Και έκανες υπομονή γιατί φοβόσουν το κελί
Καλόπιανες τη μοναξιά και τον ασβέστη που 'πεφτε
Σαν χιόνι απ' το ταβάνι
Και μέχρι να σου βγει η ψυχή δεν θα ξεχάσεις μια στιγμή
Κάποια βραδιά στη φυλακή φωνές και κλάματα
Κι είπανε τ' αλλο το πρωί στο δεκαπέντε το κελί
Ότι βιάσαν οι παλιοί τον έφηβο το Φάνη

Κι όταν σε βρήκαν παγωμένο στο κελί σου
Είπαν αυτός είναι απ' ώρα πια νεκρός
Και κάποιος έτρεξε τηλέφωνο να πάρει
Πέντε βδομάδες τώρα υπόφερες το ξέρω
Το ξέρω σου 'λειψε η σκόνη η λευκή
Και μού 'λεγες εκεί ξανά δε θα γυρίσω
σιχάθηκα τις νύχτες τις λευκές
Σαν άνθρωπος κι εγώ θέλω να ζήσω

Δυο χρόνια είχα να σε δω
Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή
Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο
Και τα καλά σου φόραγες σαν να 'τανε γιορτή



Η μαπαλάντα του Φάνη, η πιο ευαίσθητα συνειδητοποιημένη μπαλάντα για τη σκόνη την λευκή και την κόλαση της, την παράνοια της φυλακής, την απόγνωση της αποτοξίνωσης από τις «νύχτες τις λευκές», την αγωνία να ξαναβρεί μια θέση στη κοινωνία που δύσκολα συγχωράει, εύκολα καταδικάζει…

Τραγούδι επαναστατικό για τα ελληνικά δεδομένα των 80s. Τάραξαν τα νερά οι Κατσιμιχαίοι, με την θεματογραφία τους, το… δίδυμο τραγούδισμα τους, τις ενορχηστρώσεις. Και να σκεφτείτε πως οι εταιρείες όπου απευθύνθηκαν τα θεώρησαν αντιεμπορικά και δεν ενδιαφερόντουσαν. Ο Μανώλης ο Ρασούλης τότε ήταν που πίστεψε σ αυτούς τους δυο νεαρούς με τη ίδια μούρη και φωνή, που τόσο δεμένα έγραφαν και τραγουδούσαν τα τραγούδια αυτά…

συνεχίζω το διάβασμα:

- Αποφασίσαμε λοιπόν, πρόπερσι, να τον κάνουμε και αυτή η διαδικασία μας πήρε δυο χρόνια , γιατί το ένα έφερνε τ’ άλλο
- Τα CD 1 και 2 περιέχουν 34 τραγΟύδια, τα Best, δεν σημαίνει τα καλύτερα από «ποιοτική άποψη» τραγούδια, αλλά τα πιο πολυπαιγμενα, τα πιο πολυακουσμένα , τα πλέον δημοφιλή.

Διαπιστώνω πως παρόλο που κάτι άλλαξε από τον αυθεντικά τραγούδια, αυτό το νέο αποτέλεσμα είναι εξίσου όμορφο και στο τέλος πιο έντιμο. Είναι λοιπόν λουστραρισμένα και με πιο μεστές ερμηνείες…
«Μια βραδιά στο λούκι» το επόμενο με εκείνο το ταραντελοειδές του ιντερμέδιο με μπαγλαμά πρέπει να 'ναι:

04 ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ...


(δεξί κλικ στον τίτλο της εικόνας και νέο παράυρο)

Μια βραδιά στο λούκι

Προχτές εκεί που τα 'πινα με κάποιο κολλητό μου
κοιτώ και βλέπω πίσω μου δυο μάτια δυο ματάκια
γυρίζω στον δικό μου, ο τύπος μου, Νικόλα
και μένα, μ' απαντάει, και εκεί αρχίσαν όλα

Εγώ αυτοσυγκεντρώθηκα για να την μαγνητίσω
αυτά είναι κόλπα ζόρικα που κάνουν στην Ινδία
αλήθεια σας το λέω, απότυχα τελείως
δε μου 'δινε καμία, μα καμία σημασία.

Όπως καταλαβαίνετε δε μ' έπαιρνε καθόλου
αλλά εξακολούθησα ερήμην να κοιτάω
ο φίλος μου εγκρίνιαζε, βρε Χάρη, σου μιλάω
για πες μου, σε κοιτάει; καθόλου τ' απαντάω

Σε μια στιγμή το βλέμμα της πλανήθηκε στο χώρο
κι απάνω μου σταμάτησε σαν κάτι να ζητούσε
ταράχτηκα και σκέφτηκα, Θεέ μου, εμένανε κοιτάει
όμως εκείνη κοίταγε να βρει τον σερβιτόρο

Βοήθεια, Χριστιανοί, κοντεύω να φλιπάρω
εγώ για κείνη χάνομαι και κείνη ούτε με ξέρει
αχ, να 'μουνα αεράκι, καπνός από τσιγάρο
στα στήθια της να μπαίνω και κείνη ας μη με θέλει

Βοήθεια, Χριστιανοί, κοντεύω να φλιπάρω
ζηλεύω όποιον της μιλά και όποιον την κοιτάει
μα πιο πολύ ζηλεύω εκείνον π' αγαπάει
σαν τρέμει το κορμάκι της και σαν λιγοθυμάει


Ωραία, σκέφτομαι, αυτό θα ανεβάσω στο ποστ σήμερα. και συνεχίζω…

- Όλα τα κομμάτια ξαναγράφτηκαν στο στούντιο από την αρχή –να το σκέφτομαι- με βάση τις αυθεντικές παρτιτούρες. Η πρόθεση μας ήταν να μην ξεφύγουμε πολύ από το ύφος των πρωτότυπων εκτελέσεων, γιατί με αυτή τη μορφή τα πρωτοάκουσε και τα αγάπησε ο κόσμος.

Ναι σκέφτομαι είναι μια άποψη αλλά προς τι; γιατί; Αφού υπάρχουν τα`πρωτότυπα;

Ρίτα Ριτάκι κανένα δε φοβάσαι
Ρίτα Ριτάκι τη νύχτα που κοιμάσαι…

- Υπάρχουν φυσικά σε όλα τα τραγούδια κάποιες μικρές ενορχηστρικές βελτιώσεις, έτσι όπως αυτές προέκυψαν από τις live εμφανίσεις μας μέσα στα χρόνια, χωρίς όμως •αυτές να αλλοιώνουν ουσιαστικά τα πρωτότυπα

Μάλιστα, σωστός!

Για ένα κομμάτι ψωμί
δεν φτάνει μόνο η δουλειά
για ένα κομμάτι ψωμί
πρέπει να δώσεις πολλά
δεν φτάνει μόνο το μυαλό σου
δεν φτάνει μόνο το κορμί σου
το πιο σπουδαίο ειν η ψυχή σου δικέ μου
έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία
δεν φτάνει μόνο η δουλειά…

- Μια διευκρίνιση για τον τίτλο «Best» - επιτέλους, σκέφτομαι- Τον χρησιμοποιήσαμε με την ίδια λογική που χρησιμοποιούνται πλέον, έχοντας πλήρως ενσωματωθεί στην καθομιλουμένη, λέξεις όπως: album, computer, sms, show biz κλπ.

Υπόγειο
Ένα μεγάλο τραγούδι σε ποίηση Τιτας Μπιούμπη-Παπά


14 ΟΜΟΡΦΗ ΜΕΡΑ.wma


(δεξί κλικ στον τίτλο της εικόνας και νέο παράυρο)

Τους ήλιους δεν εμέτρησες
που σε ζητήσαν τόσα χρόνια
πού 'σαι γυναίκα
με τα γαλάζια τσίνορα

Σ' έκρυψε στο φουστάνι της
η μαραμένη κοπέλα
πέντε χειμώνες σ' έθαψαν
σε χιόνι λασπερό

Μεγάλη νυχτερίδα τρέφεται
απ' τη νιότη σου
γι' αυτό νωρίς βραδιάζει
πριν χορτάσεις
το μεσημέρι καίει
στα ψηλά τα δώματα
το κύμα του ξανθό
λούζει τους δρόμους

Πεθαίνεις με τους ποιητές
κάθε ηλιοβασίλεμα
τα χέρια σου μυρίζουν
απ' τα μαλλιά τους
χτυπάει η καμπάνα
που δεν πιστεύεις πια
σε ξένη αυλή συνομιλείς
με το φεγγάρι

Σου 'φερε ο Μυλόζ
φέτος την άνοιξη
την πείνα σου ποιος άλλος μπορούσε να νοιαστεί
φουρτούνιασε τη γειτονιά
το φιλντισένιο αμάξι του
γίνου όμορφη, γίνου όμορφη,
στα περιβόλια θα σε δείξει

Έχεις ένα χαμόγελο
από μαργαριτάρια
ψαράδες Σικελοί
στο ταίριαξαν να το φοράς
ψάξε και βρες το
πριν σε κλείσει η νύχτα
σ' ένα υπόγειο βαθύτερο
από τούτο


- Θεωρούμε τη διευκρίνιση απαραίτητη για να αποφύγουμε, πρώτον την ενδεχόμενη σε βάρος μας μομφή περί ξενομανίας ή γλωσσικού «βαρβαρισμού» και δεύτερον γιατί η λέξη best χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια στη δισκογραφία, επειδή αποδίδει με ακρίβεια τη φύση αυτού του είδους άλμπουμ, που κρατάτε στα χέρια σας.

- Τα Rest είναι το τρίτο CD και περιλαμβάνει τραγούδια που δεν παίχτηκαν πολύ στο ραδιόφωνο, αλλά που εμείς τα θεωρούμε απαραίτητα για τη συμπλήρωση της μουσικής μας εικόνας, γιατί εξ άλλου, αυτός είναι και ο σκοπός ετούτης της έκδοσης. Να συγκεντρώσουμε σε ένα πακέτο τα τραγούδια που θεωρούμε ότι ολοκληρώνουν την ταυτότητά μας και να δώσουμε το στίγμα μας. με βάση όχι τις ταμπέλες και τα μουσικά είδη, αλλά αυτή καθ’ εαυτή τη μουσική και μόνο τη μουσική

Καλή ακρόαση Χάρης και Πάνος



14 ΟΜΟΡΦΗ ΜΕΡΑ.wma


(δεξί κλικ στον τίτλο της εικόνας και νέο παράυρο)


Δισκογραφική Εταιρία: ΛΥΧΝΟΣ
Τύπος: CD 3
Χρονολογία Κυκλοφορίας: 2006

Τραγούδια:
1 ΠΑΙΞΕ ΒΡΑΧΝΗ ΜΟΥ ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ
2 ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΟΠΤΑΣΙΕΣ
3 Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΗ
4 ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΛΟΥΚΙ
5 ΡΙΤΑ-ΡΙΤΑΚΙ
6 ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΨΩΜΙ
7 ΥΠΟΓΕΙΟ
8 ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΝΩΜΗΣ
9 ΓΕΛΑ ΠΟΥΛΙ ΜΟΥ
10 ΣΧΗΜΑ ΛΟΓΟΥ
11 ΝΥΧΤΩΣΕ ΝΥΧΤΑ
12 Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΚΩΝ
13 ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ
14 ΟΜΟΡΦΗ ΜΕΡΑ
15 ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ
16 ΜΑΡΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΝΑ
17 ΜΗ ΓΥΡΙΣΕΙΣ
18 ΑΜΟΡΓΙΑΝΟ ΜΟΥ ΠΕΡΑΜΑ
19 ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ
20 ΑΝΟΗΤΕΣ ΑΓΑΠΕΣ
21 ΔΩΣ ΜΟΥ ΤΟ ΨΕΜΑ ΣΟΥ
22 ΕΛΑ ΣΤ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ
23 ΔΕ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ
24 ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
25 ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ
26 ΓΥΜΝΗ ΣΚΙΑ
27 Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΙΝΟΒΑΤΗ
28 DON'T WORRY (Be Happy)
29 ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
30 BLEIB TREU CAFE (Berlin 1976)
31 ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
32 Ο ΠΑΛΙΑΤΣΟΣ ΚΙ Ο ΛΗΣΤΗΣ
33 ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ
34 ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΘΕΟΣ
35 ΤΑΞΙΔΙ (Στις πόλεις του καλοκαιριού)
36 ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΛΕΩ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙΣ
37 ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΗΛ
38 TORPEDO BLUES
39 ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
40 Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ
41 I'M CALLING EARTH
42 ΜΗΤΕΡΑ, ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ ΕΣΕΝΑ
43 ΑΣΥΝΑΡΤΗΤΟ ΣΥΝΑΦΙ
44 ΡΕΪΒ ΠΑΡΤΥ
45 ΤΡΥΠΙΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ
46 ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΡΦΟΣ
47 ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΟ ΦΩΣ
48 ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΝΥΧΤΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ
49 ΜΠΕΡΜΠΙΛΗΣ
50 ΟΣΟ ΒΑΡΟΥΝ ΤΑ ΣΙΔΕΡΑ
51 ΑΠΟΨΕ ΚΑΝΕΙΣ ΜΠΑΜ


Όσοι θέλετε ν ακύσετε περισσότερα τραγούδια απ΄΄ο το τριπλό αυτό άλμπουμ

ΕΔΩ



5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αχ Κλέλια μου! Τα "ζεστά ποτά" είναι από τους πιο αγπημένους μου δίσκους! Τον έχω "λιώσει" κυριολεκτικά στο πικ-απ!

Έχω τα πάντα τους, πολλά σε βινίλιο, μετά σε CD. Μου άρεσαν τα τραγούδια τους από την αρχή, γιατί ήταν "διαφορετικά" για την εποχή. Και φυσικά και οι φωνές τους...


Πολύ όμορφο, σήμερα!
Καλό Σαββατοκύριακο!

Cle Petridou είπε...

@Όλα τα καλά και για σένα Νατασσάκι, πάντα γλυκό.
Κατσιμίχες αγαπημένοι από την αρχή τους, 80s. Δ
εν είναι που την έχω ζήσει έντονα αυτή τη δεκαετία που πιστεύω πως είχε μια φοβερή δυναμική στο τραγούδι. Αντικειμενικά πιστεύω πως αυτή η δεκαετία έδωσε πανέμορφα τραγούδια. Ήταν η εποχή μετα- Χτζιδακη κα Θεοδωράκη, όπου οι νέοι δημιουργοί προσπαυθούσαν από τη μια μα είναι αντάξιοι των δασκάλων, αλλά συγχρόνωςνα αρθρώσουν τη δική τους φωνή.

Μαριλένα είπε...

Καλησπέρα φιλενάδα :))
πριν λίγες μέρες, τους είδα στην παρουσίαση αυτής της δουλειάς τους και σ' ένα αφιέρωμα που τους είχε το "έχει γουστο" με τη Μπίλιω (τσουκαλά;).

Αν ξεχνούσες το ότι ήταν Χριστούγεννα γυρισμένη η εκπομπή κι αστεία (για καλοκαίρι) στολισμένη, ήταν υ-πε-ρο-χη και άκρως ενδιαφέρουσα.

Μίλησαν πολύ, τραγούδησαν, ξαναμίλησαν και πολυ μου άρεσαν, όπως πάντα άλλωστε.

Να είσαι καλά Κλέλια μου, να εισαι πολυ πολυ καλά και να περάσεις όμορφα στο ταξίδι σου.

Πολλά φιλιά xxx :)))

Cle Petridou είπε...

@Μαριλενάκι, σ' ευχαε=ριστώ και για τις ευχές σου αλλά και για τα όσα έγραψες.

Ειμαι λίγο σε απομόνωση, προσπαθώ να συμμαζέψω το αρχείο του Blog. Έβαλα σε τάξη κάποιους δίσκους, Κοίταξε τους αν έχεις ώρα. Είναι πολλή δουλειά κι αν αρχίσω τις βόλτες στα όμορφα blog σας, δεν θα τελειώσω ποτέ.

Φιλάκια.

Υ.Γ. Πέρνα εσυ σε παρακαλώ. Το χω ανάγκη.

μαριάννα είπε...

Οι άνθρωποι δεν παίζονται. Μαζί και χώρια. Είμαστε γείτονες. Συχνά ρεμβάζαμε παρέα, χειμώνα πάντα, στην παραλία, αγναντεύοντας την Καστέλα και τον ορίζοντα. Με τις ώρες... Τους πάω με χίλια. Κυνηγώ τις εμφανίσεις τους ή τουλάχιστον κυνηγούσα. Τα τραγούδια που έβαλες φιλεναδάκι, είναι όλα υπέροχα με κορυφαία τα 17 και 23 του δίσκου...
Κορυφαίοι στίχοι...
Μπράβο σου! Φιλιά πολλά καλοκαιρινά! :)